Tijdens Kunstendag voor kinderen spelen muzikant en podiumkunstenaar Farnoosh Khodadadeh en BRONKS Echo’s van de bergen. We stelden haar een paar vragen.
‘Licht in donkere tijden’
Goeiemiddag Farnoosh, tijdens de Kunstendag voor Kinderen breng je Echo’s van de bergen. Waarover gaat het stuk?
Over een meisje dat opgroeit tussen twee werelden: de warmte van thuis en de harde realiteit daarbuiten. Het laat zien hoe je als kind je identiteit kunt bewaren in een omgeving vol contrasten. Die zoektocht naar authenticiteit is universeel: elk kind heeft geheimen, doet stoute en leuke dingen. De voorstelling toont ook hoe je als kind én als ouder met uitdagingen omgaat. Daarom is ze geschikt voor iedereen van 8 tot 108 jaar.
Het verhaal vertrekt vanuit jouw persoonlijke geschiedenis, die door de recente gebeurtenissen in Iran opnieuw dichtbij komt?
Ja, maar voor mij draait het vooral om verbinding over de grenzen van taal en cultuur heen. Dat omvat meer dan de donkerte van de oorlog, al hoort die erbij. Ik wil laten zien dat je zelfs in moeilijke tijden licht kunt vinden: in muziek, poëzie en liefde. Iedereen heeft zijn eigen donkerte, of die nu voortkomt uit een oorlog of een moeilijke thuissituatie. Voor kinderen is de liefde van hun ouders een vaste grond onder hun voeten.
Waarnaar verwijst de titel?
Naar het zicht vanuit mijn kamer op de Zagros-bergen (Iran). Zij symboliseren voor mij stabiliteit. De echo’s staan voor herinneringen die blijven nazinderen, zoals de prachtige stem van mijn moeder.
Ja, maar het verschil met een voorstelling voor volwassenen is klein. Kinderen zijn eerlijk en puur. Als het hen niet aanstaat, merk je dat meteen. We hebben wel goed bewaakt hoever we emotioneel konden gaan en hoe bepaalde beelden zouden binnenkomen. Het gaat niet alleen om wat kinderen begrijpen, maar vooral om wat ze voelen: vreugde, angst en verdriet.
De voorstelling bevat ook veel muziek?
Muziek is essentieel. Shabab Azinmehr en jazzsaxofonist Joachim Thys hebben mijn wereld in prachtige nieuwe composities vertaald. Het was heerlijk om weer met hen samen te werken. Shahab deelt mijn culturele achtergrond, en Joachim is mijn ‘Belgische broer’, wiens kindertijd sterk lijkt op de mijne. Hun verhalen zitten mee in de voorstelling.
En Pieter Fannes zorgt voor live illustraties?
Pieter illustreert wat niet in woorden kan worden gezegd. Ook hij kent mijn gevoeligheden goed, en ervaarde tijdens een reis enkele jaren geleden zelf de geuren en kleuren van Iran. Samen met de regisseur hebben we beelden gekozen die niet letterlijk illustreren maar de gelaagdheid behouden. Zo versterken woord, muziek en beeld elkaar.
Hoe was de samenwerking met regisseur en coauteur Joris Van den Brande?
Heel verrijkend. Hij kon zich perfect inleven in wat ik bedoelde en leverde zo een waardevolle bijdrage aan de teksten die ik had geschreven. Als mentor gaf hij me ook veel vertrouwen bij het acteren, waarmee ik geen ervaring had.
Hoe verliepen de try-outs?
Ze bevestigden dat we juist hebben ingeschat hoe de emotie binnenkomt. Ook bij de voorstellingen willen we graag napraten met de kinderen en hen de illustraties van dichtbij tonen.
Wat mag niet ontbreken op een vlag voor Rataplan?
De kleur van de verbindende liefde. Liefde maakt van verschillen een verrijking in plaats van een bedreiging.
